დაიბადა 1965 წელს. 1983 წელს დაამთავრა თბილისის პირველი საშუალო სკოლა. 1984-89 წლებში სწავლობდა თბილისის ივანე ჯავახიშვილის სახელობის სახელმწიფო უნივერსიტეტის ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე. 1990-97 წლებში იყო პირველი ქართული დამოუკიდებელი გაზეთის – „7 დღის“ – სარედაქციო კოლეგიის წევრი. წერდა იმ პერიოდში შექმნილი ურთულესი სოციალურ-პოლიტიკური ვითარების ამსახველ პუბლიცისტურ სტატიებს, ნარკვევებს, კრიტიკულ წერილებს, რეპორტაჟებს კონფლიქტის ზონებიდან – აფხაზეთიდან და სამეგრელოდან, აწარმოებდა ჟურნალისტურ გამოძიებებს, ეხმაურებოდა ყველა მნიშვნელოვან მოვლენას. მომდევნო წლებში მუშაობდა გაზეთ „რეზონანსის“ პოლიტიკის განყოფილების ჟურნალისტად, „საქართველოს გაზეთის“ გვერდის რედაქტორად, ტელეკომპანიების – „რუსთავი 2“-ისა და „იმედის“ – ჟურნალისტად, „მეცხრე არხის“ ღამის საინფორმაციო გამოშვების რედაქტორად, თანამშრომლობდა გაზეთებთან – „კვირის პალიტრა“ და „24 საათი“. 2006-2011 წლებში იყო ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის დოკუმენტური ფილმების განყოფილების ჟურნალისტი. 2008 წელს მისმა ნარკვევმა „8848 (ევერესტზე ასული ქართველი ალპინისტის დღიურები)“ სატელევიზიო ფილმების ფესტივალ „ნიამორის“ ლიტერატურულ კონკურსზე გაიმარჯვა და ჟურნალ „ცხელი შოკოლადის“ მიერ დაწესებული მთავარი ჯილდო და ფულადი პრემია მიიღო. „არტანუჯმა“ გამოსცა მისი 5 დოკუმენტური რომანი: „ეს მე ვარ – ფიროსმანი“ (2012), „საშვი კონფლიქტის ზონაში“ (2014), „მანანა ანუა – ტყვეობის ორმოცდათორმეტი დღე“ (2015), „პენელოპე. მგზავრი“ (2018) და „თუ საჭიროა, გათქმევინებთ“ (2019). დოკუმენტური რომანისათვის – „მანანა ანუა – ტყვეობის ორმოცდათორმეტი დღე“ მიიღო თბილისის საკრებულოს ლიტერატურისა და ხელოვნების კონკურს „თბილისი 2016“-ის ჟიურის სპეციალური პრიზი. 2017 წელს წიგნი ირმა ოსიას მიერ ითარგმნა აფხაზურ ენაზე, 2021 წელს კი თურქულ გამომცემლობა Epona Publishing-ში გამოიცა (მთარგმნელი: ჰასან ჩელიქი). წიგნისთვის „თუ საჭიროა, გათქმევინებთ“ 2020 წელს მიენიჭა ლიტერატურული პრემია „საბა“ „საუკეთესო ესეისტიკისა და დოკუმენტური პროზის“ ნომინაციაში. 2021 წელს მისი დოკუმენტური რომანი „ეს მე ვარ – ფიროსმანი“ გერმანულად ითარგმნა და გამომცემლობა Dagyeli Verlag-ში გამოიცა (მთარგმნელი: ლია ვიტეკი).