უილიამ სომერსეტ მოემი — ინგლისელი დრამატურგი, მწერალი, რომანისტი, 1930-იანი წლების ყველაზე მაღალანაზღაურებადი ავტორი. ფული მეექვსე გრძნობაა. ადამიანს იგი უნდა ჰქონდეს, რადგან მის გარეშე დანარჩენ ხუთს ვერ გამოიყენებს. მოემი დაიბადა საფრანგეთში მცხოვრებ ინგლისელთა ოჯახში, რომელთაც იზრუნეს იმაზე, რომ შვილი პარიზში ბრიტანეთის საელჩოს ტერიტორიაზე გაჩენილიყო, რათა ლეგალურად, გეოგრაფიისდა მიუხედავად, ის ბრიტანეთში დაბადებულიყო. მამამისი, საელჩოს თანამშრომელი, დაბალი და საკმაოდ შეუხედავი იყო, დედა კი - განთქმული ლამაზმანი. მოემისთვის საუბედუროდ მას მამის სიმაღლე და შესახედაობა დაჰყვა, რაც მის ცხოვრებისეულ უბედურებათა სერიაში მხოლოდ პირველი იყო. ამ უბედურებათაგან ყველაზე საშინელი მისთვის დედის დაკარგვა იყო რვა წლის ასაკში, რომელიც მშობიარობას გადაჰყვა. მთელი დარჩენილი ცხოვრების განმავლობაში მას დედის სურათი სასთუმალთან ედო და უკვე მოხუცებულობის ჟამს უთქვამს კიდეც, რომ ამ ფაქტს ვერასდროს გადაიტანდა. 1886 წელს მამამისის გარდაცვალების შემდეგ მოემს საცხოვრებლად ინგლისში აგზავნიან, (ქვეყანა, რომლის ენას, ინგლისურად აღზრდის მიუხედავად, ის ვერ ფლობდა) ბიძასთან, რომელიც ვიტსტაბლის ვიკარი იყო და, რომელსაც ის ემოციურად ცივ და უნდობელ ადამიანად მიიჩნევდა. ბიჭს, რომელსაც მანამდე ფრანგულში მეტყველების არანაირ დეფექტი არ შეემჩნეოდა, უეცრად ენაბლუობა დასჩემდა, რომელიც მას სიცოცხლის ბოლომდე გაყჰვა. მოემი შინ და კინგის სკოლაშიც, სენტენბერში, საკუთარი სიდაბლისა და ენაბლუობის გამო საშინლად იჩაგრებოდა. თუმცა აქ მან სწრაფად განივითარა სხარტი ენამწარეობის ტალანტი, თუ არ ჩავთვლით იმას, რომ აზრის გამოთქმა საკმაოდ უჭირდა. თექვსმეტი წლის ასაკში მას ნება დართეს გერმანიაში გამგზავრებულიყო, სადაც ის ლიტერატურასა და ფილოსოფიას სწავლობს ჰაიდელბერგის უნივერსიტეტში. აქვე ხვდება ის თავის პირველ ჰომოსექსუალ პარტნიორს. ინგლისში დაბრუნების შემდეგ ის ლონდონში მედიცინას სწავლობს და კვალიფიკაციას სენტ-ტომასის ჰოსპიტალში გადის 1897 წელს. ამ პერიოდში წერს თავის პირველ რომანს, "ლიზა ლამბერტელი", რომელშიც ისტ-ენდის ღატაკ უბანში სამედიცინო სტუდენტის საკუთარ გამოცდილებას აღწერს. იულიამი კენტერბერის სამეფო სკოლაში მიაბარეს თექვსმეტი წლის ასაკში კი ნება დართეს, გერმანიაში გამგზავრებულიყო, სადაც ლიტერეტურასა და ფილოსოფიას ეუფლებოდა. სწორედ იქ დაწერა მან თავისი პირველი ნაწარმოები – „გერმანელი კომპოზიტორის მეერბერის ბიოგრაფია“, თუმცა პირველი ნაწილი გამომცემელმა დაიწუნა და პოეტმა ხელნაწერი დაწვა. პირველი წარმატება მოუტანა პიესამ „ლედი ფრედერიკი“, რომელიც 1907 წელს გამოაქვეყნა. პიესა მთელ ლონდონში გავრცელდა და საყოველთაო მოწონება დაიმსახურა. უილიამი იდეების ნაკლებობას არასდროს განიცდიდა და რომანებს სწრაფად წერდა ამას კი თან სდევდა საყოველთო აღიარება. „უცნაურია, როგორ მოგდის იდეები, როდესაც სულ არ ელი მათ“ – წერდა თავის ერთ–ერთ ნაწარმოებში.