კრებულში „ლიქენების შვილები“ პოეტი დარდითა და ტკივილით გადმოსცემს რასიზმით დადაღულ თავის ცხოვრებას, საუბრობს ერთმანეთისგან განსხვავებულების თანაარსებობაზე, გამძლეობაზე, ცდილობს დაუბრუნდეს ბუნებას, მიუახლოვდეს ფესვებს, მშობელ მიწას და გააცოცხლოს ინუს კულტურა.