რისი მოძებნა გსურს?

(0 შეფასება)

არტემიო კრუსის სიკვდილი

კარლოს ფუენტესი
რის წაკითხვას ვგეგმავ
ბოლოს რა წავიკითხე

„და თქვენ რას გაიხსენებთ აღსასრულის მოახლოებისას?

 

მარაგშია

24.95
1

მიტანის ღირებულება

თბილისი - 5 ლარი / რეგიონი - 7.00 ლარი მიწოდება: *თბილისი: შეძენიდან 2-3 სამუშაო დღე; *რეგიონები: შეძენიდან 4-5 სამუშაო დღე:
კალათაში დამატება
ყიდვა
შეიძინეთ განვადებით
მახასიათებლები
ISBN 9789941317613
გამომცემლობა ინტელექტის გამომცემლობა
გამოცემის წელი 2024
მთარგმნელი ლამარა თურმანიძე
ყდა რბილი
გვერდების რაოდენობა 476
ფორმატი 12.50x19 სმ
წიგნის ენა ქართული
მექსიკელი მწერალი, ესეისტი, დიპლომატი, ჟურნალისტი, სცენარისტი. დაიბადა ქალაქ პანამაში, სადაც იმ დროს მამამისი მუშაობდა, შემდეგ კი საცხოვრებლად ვაშინგტონში გადავიდნენ. საშუალო განათლება ვაშინგტონში მიიღო. 1944 წელს მექსიკაში ბებიასთან და პაპასთან გადავიდა საცხოვრებლად, სადაც 1965 წლამდე დარჩა. მან შეისწავლა მექსიკური კულტურა, ხელოვნება და ფოლკლორი. პატარაობიდანვე მწერლობაზე ოცნებობდა, მაგრამ მშობლების დაჟინებული მოთხოვნით იურიდიულ ფაკულტეტზე ჩააბარა ჯერ მეხიკოს ეროვნულ უნივერსიტეტში, შემდეგ კი ჟენევის საერთაშორისო ურთიერთობების ინსტიტუტში, შვეიცარიაში. მამის მსგავსად, მუშაობა დაიწყო დიპლომატიურ კორპუსში, საგარეო საქმეთა სამინისტროს საერთაშორისო ურთიერთობების განყოფილებაში, მოგვიანებით კი იყო დიპლომატი პარიზში, ლონდონში და მსოფლიოს სხვა დედაქალაქებში. აშშ-ს უნივერსიტეტებში კითხულობდა ლექციებს. თავისუფალ დროს კი წერდა. სამწერლო კარიერაში მისი დებიუტი 1954 წელს შედგა წიგნით „შენიღბული დღეები“. ამ წიგნს მოყვა კიდევ რამოდენიმე ნაწარმოები, რის შემდეგაც კარლოსმა საკუთარი თავი მთლიანად წიგნების წერას მიუძღვნა. მისი უკანასკნელი წიგნი „ადამი ედემში“ 2009 წელს გამოიცა და მასში წამოჭრილია ნარკოტიკების პრობლემა მექსიკაში. კარლოს ფუენტესს სამი შვილი ჰყავდა, რომელთაგანაც მხოლოდ ერთმა იცოცხლა, დანარჩენი ორი ადრეულ ასაკში ჰემოფილიითა და ნარკოტიკების დიდი დოზით გარდაიცვალა. თავად ფუენტესი 2012 წლის 12 მაისს შინაგანი სისხლდენით გარდაიცვალა. დასაფლავებულია პარიზში, მონპარნას სასაფლაოზე. იგი ავტორია ნაწარმოებებისა: „არტემიო კრუსის სიკვდილი“ (1962), „აურა“ (1962), „ბებერი გრინგო“ (1985), „უშობელი კრისტოფერი“ (1987) და სხვა. მისი გარდაცვალების შესახებ გამოქვეყნებულ წერილში „The New York Times-მა“ ფუენტესი დაახასიათა, როგორც „ერთ-ერთი ყველაზე სათაყვანო მწერალი ესპანურენოვან სამყაროში“ და აღნიშნა მისი მნიშვნელოვანი ღვაწლი „ლათინოამერიკული ლიტერატურის ბუმში“ 1960-70-იან წლებში.[21] ხოლო „Guardian-მა“ მას „მექსიკის ყველაზე ცნობილი რომანისტი“ უწოდა.[22] მიღებული აქვს მრავალი ლიტერატურული ჯილდო, მათ შორის „მიგელ დე სერვანტესის პრემია“ და მექსიკის უმაღლესი პრიზი — „ბელისარიო დომინგეზის ღირსების ორდენი“. მას ხშირად ასახელებდნენ ნობელის პრემიის კანდიდატთა შორის, თუმცა იგი არასდროს მიუღია.
გაიგე მეტი
კარლოს ფუენტესი
მექსიკელი მწერალი, ესეისტი, დიპლომატი, ჟურნალისტი, სცენარისტი. დაიბადა ქალაქ პანამაში, სადაც იმ დროს მამამისი მუშაობდა, შემდეგ კი საცხოვრებლად ვაშინგტონში გადავიდნენ. საშუალო განათლება ვაშინგტონში მიიღო. 1944 წელს მექსიკაში ბებიასთან და პაპასთან გადავიდა საცხოვრებლად, სადაც 1965 წლამდე დარჩა. მან შეისწავლა მექსიკური კულტურა, ხელოვნება და ფოლკლორი. პატარაობიდანვე მწერლობაზე ოცნებობდა, მაგრამ მშობლების დაჟინებული მოთხოვნით იურიდიულ ფაკულტეტზე ჩააბარა ჯერ მეხიკოს ეროვნულ უნივერსიტეტში, შემდეგ კი ჟენევის საერთაშორისო ურთიერთობების ინსტიტუტში, შვეიცარიაში. მამის მსგავსად, მუშაობა დაიწყო დიპლომატიურ კორპუსში, საგარეო საქმეთა სამინისტროს საერთაშორისო ურთიერთობების განყოფილებაში, მოგვიანებით კი იყო დიპლომატი პარიზში, ლონდონში და მსოფლიოს სხვა დედაქალაქებში. აშშ-ს უნივერსიტეტებში კითხულობდა ლექციებს. თავისუფალ დროს კი წერდა. სამწერლო კარიერაში მისი დებიუტი 1954 წელს შედგა წიგნით „შენიღბული დღეები“. ამ წიგნს მოყვა კიდევ რამოდენიმე ნაწარმოები, რის შემდეგაც კარლოსმა საკუთარი თავი მთლიანად წიგნების წერას მიუძღვნა. მისი უკანასკნელი წიგნი „ადამი ედემში“ 2009 წელს გამოიცა და მასში წამოჭრილია ნარკოტიკების პრობლემა მექსიკაში. კარლოს ფუენტესს სამი შვილი ჰყავდა, რომელთაგანაც მხოლოდ ერთმა იცოცხლა, დანარჩენი ორი ადრეულ ასაკში ჰემოფილიითა და ნარკოტიკების დიდი დოზით გარდაიცვალა. თავად ფუენტესი 2012 წლის 12 მაისს შინაგანი სისხლდენით გარდაიცვალა. დასაფლავებულია პარიზში, მონპარნას სასაფლაოზე. იგი ავტორია ნაწარმოებებისა: „არტემიო კრუსის სიკვდილი“ (1962), „აურა“ (1962), „ბებერი გრინგო“ (1985), „უშობელი კრისტოფერი“ (1987) და სხვა. მისი გარდაცვალების შესახებ გამოქვეყნებულ წერილში „The New York Times-მა“ ფუენტესი დაახასიათა, როგორც „ერთ-ერთი ყველაზე სათაყვანო მწერალი ესპანურენოვან სამყაროში“ და აღნიშნა მისი მნიშვნელოვანი ღვაწლი „ლათინოამერიკული ლიტერატურის ბუმში“ 1960-70-იან წლებში.[21] ხოლო „Guardian-მა“ მას „მექსიკის ყველაზე ცნობილი რომანისტი“ უწოდა.[22] მიღებული აქვს მრავალი ლიტერატურული ჯილდო, მათ შორის „მიგელ დე სერვანტესის პრემია“ და მექსიკის უმაღლესი პრიზი — „ბელისარიო დომინგეზის ღირსების ორდენი“. მას ხშირად ასახელებდნენ ნობელის პრემიის კანდიდატთა შორის, თუმცა იგი არასდროს მიუღია.
გაიგე მეტი

ავტორის წიგნები

(0 შეფასება)
რის წაკითხვას ვგეგმავ
ბოლოს რა წავიკითხე
არტემიო კრუსის სიკვდილი
კარლოს ფუენტესი

მიტანის ღირებულება

თბილისი - 5 ლარი / რეგიონი - 7.00 ლარი მიწოდება: *თბილისი: შეძენიდან 2-3 სამუშაო დღე; *რეგიონები: შეძენიდან 4-5 სამუშაო დღე:

„და თქვენ რას გაიხსენებთ აღსასრულის მოახლოებისას?

 

მექსიკელი მწერალი, ესეისტი, დიპლომატი, ჟურნალისტი, სცენარისტი. დაიბადა ქალაქ პანამაში, სადაც იმ დროს მამამისი მუშაობდა, შემდეგ კი საცხოვრებლად ვაშინგტონში გადავიდნენ. საშუალო განათლება ვაშინგტონში მიიღო. 1944 წელს მექსიკაში ბებიასთან და პაპასთან გადავიდა საცხოვრებლად, სადაც 1965 წლამდე დარჩა. მან შეისწავლა მექსიკური კულტურა, ხელოვნება და ფოლკლორი. პატარაობიდანვე მწერლობაზე ოცნებობდა, მაგრამ მშობლების დაჟინებული მოთხოვნით იურიდიულ ფაკულტეტზე ჩააბარა ჯერ მეხიკოს ეროვნულ უნივერსიტეტში, შემდეგ კი ჟენევის საერთაშორისო ურთიერთობების ინსტიტუტში, შვეიცარიაში. მამის მსგავსად, მუშაობა დაიწყო დიპლომატიურ კორპუსში, საგარეო საქმეთა სამინისტროს საერთაშორისო ურთიერთობების განყოფილებაში, მოგვიანებით კი იყო დიპლომატი პარიზში, ლონდონში და მსოფლიოს სხვა დედაქალაქებში. აშშ-ს უნივერსიტეტებში კითხულობდა ლექციებს. თავისუფალ დროს კი წერდა. სამწერლო კარიერაში მისი დებიუტი 1954 წელს შედგა წიგნით „შენიღბული დღეები“. ამ წიგნს მოყვა კიდევ რამოდენიმე ნაწარმოები, რის შემდეგაც კარლოსმა საკუთარი თავი მთლიანად წიგნების წერას მიუძღვნა. მისი უკანასკნელი წიგნი „ადამი ედემში“ 2009 წელს გამოიცა და მასში წამოჭრილია ნარკოტიკების პრობლემა მექსიკაში. კარლოს ფუენტესს სამი შვილი ჰყავდა, რომელთაგანაც მხოლოდ ერთმა იცოცხლა, დანარჩენი ორი ადრეულ ასაკში ჰემოფილიითა და ნარკოტიკების დიდი დოზით გარდაიცვალა. თავად ფუენტესი 2012 წლის 12 მაისს შინაგანი სისხლდენით გარდაიცვალა. დასაფლავებულია პარიზში, მონპარნას სასაფლაოზე. იგი ავტორია ნაწარმოებებისა: „არტემიო კრუსის სიკვდილი“ (1962), „აურა“ (1962), „ბებერი გრინგო“ (1985), „უშობელი კრისტოფერი“ (1987) და სხვა. მისი გარდაცვალების შესახებ გამოქვეყნებულ წერილში „The New York Times-მა“ ფუენტესი დაახასიათა, როგორც „ერთ-ერთი ყველაზე სათაყვანო მწერალი ესპანურენოვან სამყაროში“ და აღნიშნა მისი მნიშვნელოვანი ღვაწლი „ლათინოამერიკული ლიტერატურის ბუმში“ 1960-70-იან წლებში.[21] ხოლო „Guardian-მა“ მას „მექსიკის ყველაზე ცნობილი რომანისტი“ უწოდა.[22] მიღებული აქვს მრავალი ლიტერატურული ჯილდო, მათ შორის „მიგელ დე სერვანტესის პრემია“ და მექსიკის უმაღლესი პრიზი — „ბელისარიო დომინგეზის ღირსების ორდენი“. მას ხშირად ასახელებდნენ ნობელის პრემიის კანდიდატთა შორის, თუმცა იგი არასდროს მიუღია.
გაიგე მეტი
კარლოს ფუენტესი
მექსიკელი მწერალი, ესეისტი, დიპლომატი, ჟურნალისტი, სცენარისტი. დაიბადა ქალაქ პანამაში, სადაც იმ დროს მამამისი მუშაობდა, შემდეგ კი საცხოვრებლად ვაშინგტონში გადავიდნენ. საშუალო განათლება ვაშინგტონში მიიღო. 1944 წელს მექსიკაში ბებიასთან და პაპასთან გადავიდა საცხოვრებლად, სადაც 1965 წლამდე დარჩა. მან შეისწავლა მექსიკური კულტურა, ხელოვნება და ფოლკლორი. პატარაობიდანვე მწერლობაზე ოცნებობდა, მაგრამ მშობლების დაჟინებული მოთხოვნით იურიდიულ ფაკულტეტზე ჩააბარა ჯერ მეხიკოს ეროვნულ უნივერსიტეტში, შემდეგ კი ჟენევის საერთაშორისო ურთიერთობების ინსტიტუტში, შვეიცარიაში. მამის მსგავსად, მუშაობა დაიწყო დიპლომატიურ კორპუსში, საგარეო საქმეთა სამინისტროს საერთაშორისო ურთიერთობების განყოფილებაში, მოგვიანებით კი იყო დიპლომატი პარიზში, ლონდონში და მსოფლიოს სხვა დედაქალაქებში. აშშ-ს უნივერსიტეტებში კითხულობდა ლექციებს. თავისუფალ დროს კი წერდა. სამწერლო კარიერაში მისი დებიუტი 1954 წელს შედგა წიგნით „შენიღბული დღეები“. ამ წიგნს მოყვა კიდევ რამოდენიმე ნაწარმოები, რის შემდეგაც კარლოსმა საკუთარი თავი მთლიანად წიგნების წერას მიუძღვნა. მისი უკანასკნელი წიგნი „ადამი ედემში“ 2009 წელს გამოიცა და მასში წამოჭრილია ნარკოტიკების პრობლემა მექსიკაში. კარლოს ფუენტესს სამი შვილი ჰყავდა, რომელთაგანაც მხოლოდ ერთმა იცოცხლა, დანარჩენი ორი ადრეულ ასაკში ჰემოფილიითა და ნარკოტიკების დიდი დოზით გარდაიცვალა. თავად ფუენტესი 2012 წლის 12 მაისს შინაგანი სისხლდენით გარდაიცვალა. დასაფლავებულია პარიზში, მონპარნას სასაფლაოზე. იგი ავტორია ნაწარმოებებისა: „არტემიო კრუსის სიკვდილი“ (1962), „აურა“ (1962), „ბებერი გრინგო“ (1985), „უშობელი კრისტოფერი“ (1987) და სხვა. მისი გარდაცვალების შესახებ გამოქვეყნებულ წერილში „The New York Times-მა“ ფუენტესი დაახასიათა, როგორც „ერთ-ერთი ყველაზე სათაყვანო მწერალი ესპანურენოვან სამყაროში“ და აღნიშნა მისი მნიშვნელოვანი ღვაწლი „ლათინოამერიკული ლიტერატურის ბუმში“ 1960-70-იან წლებში.[21] ხოლო „Guardian-მა“ მას „მექსიკის ყველაზე ცნობილი რომანისტი“ უწოდა.[22] მიღებული აქვს მრავალი ლიტერატურული ჯილდო, მათ შორის „მიგელ დე სერვანტესის პრემია“ და მექსიკის უმაღლესი პრიზი — „ბელისარიო დომინგეზის ღირსების ორდენი“. მას ხშირად ასახელებდნენ ნობელის პრემიის კანდიდატთა შორის, თუმცა იგი არასდროს მიუღია.
გაიგე მეტი

ავტორის წიგნები

მახასიათებლები
ISBN 9789941317613
გამომცემლობა ინტელექტის გამომცემლობა
გამოცემის წელი 2024
მთარგმნელი ლამარა თურმანიძე
ყდა რბილი
გვერდების რაოდენობა 476
ფორმატი 12.50x19 სმ
წიგნის ენა ქართული
24.95
1

ყიდვა

შეფასება

კვირის ბესტსელერები