ავტორის შესახებ
არქიმანდრიტი ადამი (ერისკაცობაში ვახტანგ მიხეილის ძე ახალაძე; დ. 1 მარტი, 1962, ბათუმი, აჭარის ასსრ) — საქართველოს მართლმადიდებელი ავტოკეფალური სამოციქულო ეკლესიის მღვდელმსახური, პოეტი, მეცნიერი, ფილოსოფოსი, პედაგოგი, საზოგადო მოღვაწე. არქიმანდრიტი, თბილისის იოანე ღვთისმეტყველის სახელობის ტაძრის წინამძღვარი, შინდისის წმინდა თამარ მეფის დედათა მონასტრის (თამარწმინდის) სულიერი მოძღვარი. საქართველოს საპატრიარქოს ჯანდაცვის დეპარტამენტის თავმჯდომარე, საქართველოს საპატრიარქოს წმინდა თამარ მეფის სახელობის უნივერსიტეტის რექტორი, მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესორი, თბილისის სახელმწიფო სამედიცინო უნივერსიტეტის საპატიო დოქტორი, ჟურნალ „ქართული ალმანახის“ მთავარი რედაქტორი. საქართველოს შრომის, ჯანმრთელობისა და სოციალური დაცვის სამინისტროს ბიოეთიკის ეროვნული საბჭოს, გლობალური ფონდის საქართველოს ქვეყნის საკოორდინაციო საბჭოს (CCM), რეპროდუქციული ჯანმრთელობის ეროვნული საბჭოს (2012 წლამდე), დედათა და ბავშვთა ჯანმრთელობის საკოორდინაციო საბჭოს, საქართველოს საპატრიარქოსთან არსებული ქრისტიანული კვლევის საერთაშორისო ცენტრის გამგეობის, უკრაინის ავტონომიური ეკლესიის (მოსკოვის საპატრიარქო) ბიოეთიკის კომიტეტის წევრი (უცხოელი ექსპერტი) და სინოდალური განყოფილების „ეკლესია და მედიცინის“ ექსპერტი-კონსულტანტი (2008–2014 წწ.). 9 წიგნის (მათ შორის ორი მონოგრაფიის, სამი სამეცნიერო-პოპულარული წიგნის, ორი პოეტური და ორი ლიტერატურული კრებულის), 90-ზე მეტი სამეცნიერო შრომისა და 140-ზე მეტი მხატვრული და პუბლიცისტური სტატიის ავტორი. ანგელოზის დღე – წმიდა მამამთავართა (ქრისტეშობის დღესასწაულის მეორე წინა) კვირას.
დაიბადა 1962 წლის 1 მარტს ბათუმში, მოსამსახურის ოჯახში. მოინათლა ჩვილობაში. სახელი მიენიჭა წმინდა დიდი კეთილმსახური მეფის ვახტანგ გორგასალის პატივსაცემად. მამა – მიხეილ ნოეს ძე ახალაძე (1934–2001) სხვადასხვა დროს იყო მეზღვაური, მძღოლი, ტექნიკოსი, სამეურნეო სამსახურის გამგე. დედა – ნუნუ იაკობის ასული თევზაძე (1933–2003), აღიკვეცა სამონაზვნე წესით 2003 წლის 8 სექტემბერს გორისა და სამთავისის მიტროპოლიტის ანდრიას მიერ და ეწოდა სახელი ანასტასია. პროფესიით იყო ეკონომისტი, სამრეწველო საქონელმცოდნე, 1937 წელს მამის – იასონ (იაკობ) გრიგოლის ძე თევზაძის დახვრეტის შემდეგ ზრდიდა მარტოხელა დედა – ოლღა სიმონის ასული ჩხიკვაძე (1912, სოფ. ობჩა, ქუთაისის მაზრა – 1990, ქ. ბათუმი), რომელსაც არაერთი ლიტერატურული ნაწარმოები მიუძღვნა მამა ადამმა; და – ენძელა (დ. 1956), მხატვარი, ძმა – თამაზი (დ.1959), იურისტი, ფილოლოგი, ბიზნესმენი. შვილი – მიხეილ (თემურ) ახალაძე-ფედიაევი (დ. 1986, მოსკოვი) გარდაიცვალა საგზაო-სატრანსპორტო ავარიის შედეგად 1915 წლის 3 აგვისტოს, დაკრძალულია შინდისის დედათა მონასტერში (თამარწმინდაში). იქვე არიან დაკრძალულნი მამა ადამის მშობლებიც. 1968-1978 წლებში სწავლობდა ქ. ბათუმის 23-ე საშუალო სკოლაში. იყო ბათუმის პიონერთა და მოსწავლეთა სასახლის ნორჩ შემოქმედთა კლუბის პრეზიდენტი, მხარეთმცოდნეობითი მუზეუმის დირექტორი, ხელნაწერ ჟურნალ „მერცხალის“ რედაქტორი (პედაგოგი აფროდიტა იმნაძე). ამ პერიოდში პირველად ქვეყნდება მისი მოთხრობა გამომცემლობა „საბჭოთა აჭარის“ მიერ დაბეჭდილ ახალგაზრდა ავტორთა კრებულში „ცისარტყელა“. ამავე დროს მონაწილეობდა ბათუმის ნორჩ ნატურალისტთა სადგურის სუბტროპიკთა წრის მუშაობაში, სადაც შეასრულა პირველი სამეცნიერო შრომა „ხელოვნური დაჩრდილვის გავლენა მანდარინ „უნშიუს“ მოსავლიანობასა და მასში მიმდინარე სასიცოცხლო-ფიზიოლოგიურ პროცესებზე“ (ხელმძღვანელი ნათელა დუმბაძე).
