ვილჰელმ და იაკობ გრიმები გერმანისტიკისა და ფილოლოგიის ფუძემდებლებად ითვლებიან. ვილჰელმ გრიმი იკვლევდა ზღაპრების წარმომავლობას, მათ განვითარებას, წყაროებს, რითაც საფუძველი ჩაუყარა მეზღაპრეობას, როგორც მეცნიერების ცალკე დარგს. იაკობ გრიმის გრამატიკა კი მოიცავს არამარტო გერმანული ენის გრამატიკას, ასევე გერმანიკულ ენათა ოჯახში შემავალი ენების განვითარებასა და მათ შეპირისპირებას. ძმები გრიმები კვლევის დროს იყენებდნენ არამარტო გერმანულ, ასევე შოტლანდიურ, ინგლისურ, ესპანურ, სერბულ, სკანდინავიურ, ნიდერლანდურ და ფინურ წყაროებს. წარმომავლობა. იაკობ გრიმი 1785წლის 4იანვარს, ვილჰელმი კი 1786წლის 24თებერვალს ჰანაუში (გერმანია-ჰესენი) დაიბადა. ცოლ-ქმარ გრიმებს ვილჰელმისა და იაკობის გარდა კიდევ 4შვილი ჰყავდათ: კარლი, ფერდინანდი, ლუდვიგ ემილი (გერმანელი მხატვარი) და შარლოტა. მამის მხრიდან ნათესავები კალვინისა და ცვინგლის რეფორმატორულ ეკლესიებში მღვდლებად მსახურობდნენ. იაკობისა და ვილჰელმის მამას ფილიპ ვილჰელმ გრიმს გარდაცვალებამდე სხვადასხვა მაღალი თანამდებობა ეკავა. იყო სამეფო კარის სასამართლოს იურისტი, შემდეგ ქალაქის მთავარი გადამწერი და ქალაქის მთავარი მდივანი, რომლის მოვალეობაში შედიოდა ოფიციალური ხასიათის მიმოწერა. ძმები გრიმების დედის დოროთეა ციმერ გრიმის ნათესავებიც იურისტები იყვნენ. მამამის წლების მანძილზე კანცელარიის მთავარი მრჩევლის ადგილი ეკავა.