ვიქტორ ოლეგის ძე პელევინი — რუსი მწერალი, „მცირე ბუკერის“ (1993) და „ეროვნული ბესტსელერის“ (2004) პრემიების ლაურეატი. დაიბადა 1962 წლის 22 ნოემბერს, მოსკოვში. 1979 წელს დაამთავრა მოსკოვის # 31-ე საშუალო ინგლისური სკოლა. შევიდა მოსკოვის ენერგეტიკულ ინსტიტუტში, მრეწველობისა და ტრანსპორტის ელექტროფიკაციისა და ავტომატიზაციის ფაკულტეტზე, რომელიც დაამთავრა 1985 წელს. იმავე წის აპრილში მიიღეს ამავე ინსტიტუტის ელექტორნული ტრანსპორტის ინჟინრის თანამდებობაზე. მსახურობდა სამხედრ-საჰაერო ძალებში. 1987 წელს პელევინი შევიდა ამავე ინსტიტუტის დაუსწრებელ ასპირანტურაში, მაგრამ დისერტაცია არ დაუცავს. 1989 წელს პელევინი სწავლობდა გორკის სახელობის ლიტერატურის ინსტიტუტში, დაუსწრებელ განყოფილებაზე, მიხაილ ლობანოვის პროზის სემინარზე). 1991 წელს აქედან გარიცხეს, მწერლის სიტყვით, აქ სწავლას მისთვის არაფერი მიუცია. ლიტინსტიტუტში სწავლისას გაცნობილმა მეგობრებმა ალბერტ ეგაზაროვმა და ვიქტორ კუპლემ დააარსეს თავიანთი გამომცემლობა, რომლისთვისაც პელევინმა როგორც რეაქტორმა მოამზადა ამერიკელი მწერლისა და მისტიკოსის, კარლოს კასტანედას სამტომეული. 1989 წლიდან მუშაობდა ჟურნალ „მეცნიერება და რელიგიაში“, სადაც ამზადებდა პუბლიკაციებს აღმოსავლურ მისტიციზმში. ამავე წელს ამ ჟურნალში დაიბეჭდა პელევინის პირველი მოთხრობა „ჯადოქარი იგნატი და ადამიანები“. 1992 წელს პელევინმა გამოსცა თავისი მოთხრობების პირველი კრებული „ცისფერი ფარანი“. წიგნი ჯერ შეუმჩნეველი დარჩა კრიტიკისთვის, თუმცა ერთი წლის შემდეგ ამ წიგნისთვის მიიღო ბუკერის მცირე პრემია, ხოლო 1994 წელს - პრემიები „ინტერპრესსკონი“ და „ოქროს ლოკოკინა“. პელევინი მრავალგზის აღნიშნავდა, რომ მიუხედავად იმისა, რომ მისი გმირები ღებულობენ ნარკოტიკებს, თავად ნარკომანი არ არის, თუმცა ახალგაზრდობაში საკუთარ თავზე სცდიდა ნივთიერებებს, რომლებიც ცნობიერებას აფართოებს. არ ჰყავს ცოლი. 2000 წლის მონაცემებით ცხოვრობდა მოსკოვში, ჩერტანოვოს რაიონში. სოციალურ ქსელებში არა აქვს პირადი გვერდები.