„ჩავრთე ჩემი ლეპტოპი და ფეისბუქს ჩავუყევი. როგორ უაზრობად ჩანდა ყველაფერი. ვერ მივხვდი, რას და რატომ აზიარებდენ, რა უხაროდათ ან რას დარდობდნენ. მივხვდი იმას, რომ არაფერი მქონდა საერთო ჩემს ამხანაგებთან, აღარაფერი… გავაუქმე ჩემი გვერდი, ყველაფერი წავშალე, მარტო ის სასაუბრო დავიტოვე, ადრე დედა რომ მწერდა ხოლმე.“ ხანდახან ასეც შეიძლება მოხდეს: დარჩე სრულიად მარტო, მაგრამ იქნებ გაგიმართლოს, იქნებ უსამართლო ცხოვრებამ მეზობლად ქეთო და კოტე გამოგიგზავნოს? წინამდებარე წიგნი ერთი გოგოს ამბავია, რომლის დედაც უცხოეთში წავიდა სამუშაოდ.